دکتر پیمان بروکی میلان در مصاحبه ای با روابط عمومی، دستاورها و فعالیت های آتی گروه مهندسی بافت را تشریح کرد.

دکتر پیمان بروکی میلان در سال ۱۳۵۹ در شهرستان ماکو به دنیا آمد. چندماهه بود که به دلیل شغل پدر خانواده ی او به شهرستان خوی مهاجرت کرده و او کودکی‌اش را در شهر خوی در استان آذربایجان غربی گذراند و تحصیلات ابتدایی‌اش را همان‌جا آغاز کرد. او همه موفقیت‌های خود را مدیون نوع تربیت پدرش می‌داند و معتقد است، رعایت قوانین و مقررات و سختگیری‌های پدر در عین مهربانی توانست او را چنین سخت‌کوش بار بیاورد. پیمان بروکی میلان در سن ۱۹ سالگی تحصیل در رشته پرستاری را در دانشگاه علوم پزشکی ارومیه شروع کردند. بعد از اتمام دوره کارشناسی، به دلیل علاقه زیادی که به رشته بافت شناسی انسان داشت، تصمیم به ادامه تحصیل گرفت و دوره کارشناسی ارشد علوم تشریحی را در دانشگاه علوم پزشکی تبریز و دکتری تخصصی مهندسی بافت را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراند. ایشان در حال حاضر بعنوان عضو هیات علمی و مدیر گروه مهندسی بافت و علوم سلولی کاربردی مشغول به کار است. وی بعنوان محقق در زمینه ساخت آلوگرفت ها و توسعه بانک های بافتی، سلول درمانی و ساخت انواع هیدروژل ها با کاربرد در درمان بیماری های اسکلتی- عضلانی و پوستی فعالیت دارد. دکتر میلان همچنین سابقه چاپ مقالات و کتب متعدد در مجلات معتبر بین المللی در زمینه مهندسی بافت را دارد. او در مصاحبه با روابط عمومی دانشکده به سوالات ما در مورد گروه آموزشی مهندسی بافت و علوم سلولی کاربردی پاسخ داد.

لطفا مختصری راجع به دانش مهندسی بافت توضیح دهید.

در سال ۱۳۸۹ دانشگاه علوم پزشکی ایران همزمان با دانشگاه علوم پزشکی تهران اولین دوره دانشجویان رشته مهندسی بافت را پذیرش کرد. با این که ماهیت مطالعات در این زمینه بین رشته ای است اما می توان آن را به عنوان یک رشته مستقل در نظر گرفت. به دلیل آمار بالای تصادفات و بیماری های صعب العلاج هدف از راه اندازی این رشته تامین نیاز بشر از جهت تامین اندام، بافت ها و بی نیاز کردن پزشکان از پیوندهای آلوگرافت است. این رشته پیش از ۳۰ سال است که در جهان جایگاه خود را پیدا کرده است و در ایران پیشرفت های خوبی را در ۱۰ سال اخیر شاهد هستیم و شرکت های زیادی نیز در این زمینه فعالیت دارند و محصولات خوب و قابل رقابت با نمونه های مشابه خارجی را تولید می کنند.

به عنوان یک محقق در زمینه ی مهندسی بافت شرایط حال و آینده ی این رشته را در ایران و جهان چگونه ارزیابی می کنید؟

بر اساس آمارهایی که سایت های بین المللی می دهند، بازار مهندسی بافت و سلول درمانی در دنیا در حال پیشرفت است و پیش بینی می‌شود که این پیشرفت همچنان ادامه داشته باشد. این در حالی است که در ایران که جای خالی بازار این رشته احساس می شود. متاسفانه اغلب محصولات مورد نیاز کشور، توسط تولید کننده های معروف و بزرگ تولید می شوند و به صورت وارداتی وارد کشور می‌شوند. بنابراین به منظور بی نیازی از واردات این محصولات باید تولید کننده باشیم و مطمئناً اگر حمایت های بالادستی از نظر فراهم آوری زیرساخت های لازم وجود داشته باشد، به تولید می رسیم. زیرا نیروهای متخصص در دانشگاه‌ها به خوبی تربیت می شوند و دانشجوها در حال حاضر از حالت صرفا تحصیل کننده خارج شده اند و به دنبال ورود به صنعت هستند. مخصوصاً دانشجویان مهندسی بافت و سلول درمانی که به میزان زیادی می توانند در این حوزه‌ها ارزآوری کنند. قابل ذکر است که صنعت به میزان زیادی تشنه این حوزه است اما متاسفانه به علت اینکه صنعت با دانشگاه متصل نیست نیازهای بازار نمی تواند برآورده شود چنانچه این سد بشکند این حوزه چشم انداز خوبی خواهد داشت.

بنابراین اگر دولت زیرساخت‌های لازم را فراهم کند و صندوق های نوآوری و شکوفایی به خوبی عمل کنند فارغ التحصیلان این رشته هیچ نیازی به اینکه عضو هیئت علمی شوند و به استخدام یک دانشگاه یا مرکز تحقیقاتی در بیایند، نخواهند داشت.

بزرگترین فرصت ها و چالش های رشته مهندسی بافت چیست؟

متاسفانه بیش از ۹۰ درصد محصولات موجود در بازار در این حوزه وارداتی می باشد پس یکی از آیتم هایی که سرمایه گذار و نیروی متخصص می توانند روی آن متمرکز شوند، وجود بازار مصرف، نیاز بازار و وجود نیروی متخصص می باشد.

مهمترین چالش ما نبود زیرساخت است. اگر ما اتاق های تمیز به قدر کفایت داشته باشیم افرادی که ایده دارند می توانند ایده ی خود را اجرایی کنند. همچنین دانشجویان و اساتیدی که محصولات آماده دارند می توانند محصولات خود را وارد بازار نمایند.

موقعیت رشته مهندسی بافت دانشگاه ایران را نسبت به سایر دانشگاه ها چگونه ارزیابی می کنید؟

دانشگاه علوم پزشکی ایران سال گذشته رتبه یک کشوری در رشته مهندسی بافت و سلول درمانی را به خود اختصاص داد. فعالیت هایی که در دانشگاه ایران انجام می شود فرقی با تحقیقاتی که در اروپا انجام می شوند ندارد فقط آنها گرنت های خوب و متریال دارند.

آیا گروه مهندسی بافت دانشگاه علوم پزشکی ایران برنامه ی مستقلی برای بهبود شرایط و تسریع پیشرفت های رشته مهندسی بافت دارد؟

پیشرفت های رشته ی مهندسی بافت در دانشگاه ایران تا حد زیادی مرهون تلاش های آقای دکتر جغتایی و آقای دکتر صمدی کوچکسرایی است. بعد از اینکه مسؤلیت مدیریت گروه به عهده ی اینجانب گذاشته شد تلاش کرده ام تا ضمن ادامه دادن و تکمیل راهی که اساتید پایه گذاری کرده اند برنامه هایی را در جهت بهبود آینده شغلی دانشجویان و تسهیل ورود آنها به بازار کار پیگیری کنم که در قدم اول در نظر داریم تا با همکاری دانشجویان، انجمن دانشجویی را در گروه تاسیس کنیم که هدف این انجمن توسعه ی فعالیت های آموزشی، ساخت پروتوتایپ محصولات، آنالیز بازار، فرهنگ سازی و توسعه رشته می باشد.

برای رسیدن به اهدافی که عنوان کردید چه راهکارهایی را مد نظر دارید؟

جذب نیروهای مستعد در رشته علوم سلولی کاربردی و مهندسی بافت، گسترش کارآزمایی های بالینی با همکاری پزشکان، تقویت ارتباطات بین المللی، افزایش شرکت های دانش بنیان داخل گروهی و ارتباطات بین رشته ای، انتخاب یک سری تیم هایی که کارخانه های دارویی و یا مراکز تحقیقاتی را آنالیز میکنند و از این طریق دانشجویان را با پزشکان متخصص از طریق کورس ها، سمینار های مشترک و کارگاه ها لینک می کنند تا بتوانند هم نیاز بازار و هم نیاز درمان را تشخیص داده و تامین نمایند.

در راستای کارآفرینی و خلق ثروت گروه مهندسی بافت طرح هایی دارد که مطابق آن دانشجویان گروه به صورت مشترک با اساتید بالینی شرکت های مشترک تاسیس نمایند که بتوانند پروتوتایپ های منتج از رساله ی PhD خود را به شکل محصول درآورده و به بازار نزدیک کنند. از دیگر برنامه های این گروه می توان به برگزاری جلسات آنلاین با استفاده از پلتفرم اینستاگرام جهت آشنا کردن دانشجویان ایرانی که در خارج از کشور تحصیل می کنند با دانشجویان و اساتید داخل کشور به منظور تبادل دانش و تجربیات اشاره کرد. هدف همه این فعالیت ها رسیدن به هدف دانشگاه های نسل ۳ و ۴ می باشد.

در پایان بابت شرکت در این مصاحبه از شما تشکر می کنیم و برای شما آرزوی موفقیت داریم.

از فرصتی که به من دادید تشکر می کنم و امیدوارم بزودی خبرهای خوش بیشتری را از گروه مهندسی بافت بشنوید.